Анастас Митрев: Разлика между версии
Изтрито е съдържание Добавено е съдържание
Подпоручикъ (беседа | приноси) Редакция без резюме |
Подпоручикъ (беседа | приноси) Редакция без резюме |
||
Ред 9:
| наставка =
| роден-дата = [[1884]]
| роден-място = [[Завой (Община Охрид)|Завой]], днес [[Република Македония]]
| починал-дата = [[1952]]
| починал-място = [[Скопие]], днес [[Република Македония]]
Ред 16:
==Биография==
Анастас Митрев е роден през 1884 година в [[охрид]]ското село [[Завой (Община Охрид)|Завой]], тогава в Османската империя. Получава
След [[Младотурска революция|Младотурската революция]] от 1908 година леринския екзархийски училищен инспектор Никола Пасков и Анастас Митрев основават местната организация на [[Съюз на българските конституционни клубове|Съюза на българските конституционни клубове]], на която Митрев е избран за секретар. След Контрапреврата на султан Абдул Хамид от 1909 година, когато СБКК приема позиция на неутралност, Митрев и останалите лерински функционери преминават на страната на [[Народна федеративна партия (българска секция)|Народната федеративна партия (българска секция)]], на учредяването на която Анастас Митрев е делегат за Охридско.
Между 1911-1912 година Анастас Митрев е в [[Солун]] като главен редактор на вестник „Учителски глас“. След [[Балсканска война|Балсканската война]] следва висше образование в [[Прага]]. Установява се в [[България]] след края на [[България в Първата световна война|Първата световна война]] и участва в дейността на [[Временно представителство на бившата ВМОРО|Временното представителство на бившата ВМОРО]], а по-късно заради левите си разбирания става симпатизант на [[ВМРО (обединена)]].
След края на [[Участие на България във Втората световна война|Втората световна война]] Анастас Митрев се премества в [[Социлистическа република Македония]], където работи в „Института за национална история“. Публикува свои спомени и биография на охридския войвода [[Христо Узунов]]. Умира в [[Скопие]] през 1952 година. Негов син е писателя от [[Република Македония]] [[Димитър Митрев]], а внучка
Анастас Митрев е роден во с. Завој, Охридско во 1884 година. Се школувал во Охрид, Пловдив и Прага. Учителствувал во Кичево и Лерин. Бил учесник во Младотурската револуција и делегат на основачкиот конгрес на НФП од Охрид. Во 1911-1912 година во Солун го редактирал весникот "Учителски глас", орган на организацијата на македонските учители. По балканските војни заминал во емиграција, каде што, имал забележително учество во активностите на Временото претставителство на ВМРО (Об).Соработувал во весникот "Освобождение" и во други прогресивни весници во Бугарија. Заземал истакнато место во движењето и во борбите на македонската прогресивна емиграција во Бугарија каде соработувал со Јане Сандански, Димо Хаџи Димов, Ѓорче Петров, Павел Шатев, Михаил Герџиков, Александар Динев итн., како и со Крсто Раковски, Димитар Влахов и др. либерални социјалисти. Посебно одбележување заслужува категоричниот однос на А. Митрев кон историската условеност и историските корени на појавата на македонската нација. Уште во летото 1919 година, пред многубројната македонска емиграција во Де-де-Агач, тој на јавен собир истакнал дека борбата на ВМРО против врховизмот во минатото била националноослободителна борба на македонскиот народ против официјалната политика на бугарската држава. И во текот на Втората светска војна, си останал доследен Македонец, но и антифашист. Во 1947 година, по 34-годишна емиграција се вратил во Македонија. Работел во Институтот за национална историја. Публикувал неколку историографски трудови, меѓу кои е и првата биографија на Христо Узунов и други трудови. Починал во Скопје во 1952 година. (Види: Др. Манол Пандевски, Предговор кон Мемоари огледи статии на Анастас Митрев, Скопје 1974, 9-16)
| |||