Уикипедия

Анастас Митрев: Разлика между версии

Интерактивен преглед на историята
← По-стара редакцияПо-нова редакция →
Изтрито е съдържание Добавено е съдържание
ВизуаленУикитекст
Редакция без резюме
Редакция без резюме
Ред 22:
Между 1911-1912 година Анастас Митрев е в [[Солун]] като главен редактор на вестник „Учителски глас“. След [[Балсканска война|Балсканската война]] следва висше образование в [[Прага]]. Установява се в [[България]] след края на [[България в Първата световна война|Първата световна война]] и участва в дейността на [[Временно представителство на бившата ВМОРО|Временното представителство на бившата ВМОРО]], а по-късно заради левите си разбирания става симпатизант на [[ВМРО (обединена)]].
 
След края на [[Участие на България във Втората световна война|Втората световна война]] през 1947 година Анастас Митрев се премества в [[Социлистическа република Македония]], където работи в „Института за национална история“. Публикува свои спомени и биография на охридския войвода [[Христо Узунов]]. Умира в [[Скопие]] през 1952 година<ref>[http://www.macedonium.org/Macedonium.aspx?jazik=2&kid=1&pid=3&ppid=42&tid=166 „Леринското народно движење“, взето от сайта http://www.macedonium.org на 29.06.2010 г.]</ref>. Негов син е писателя от [[Република Македония]] [[Димитър Митрев]], а внучкавнучката му [[Илинка Митрева]] е политик от [[СДСМ]].
 
==Бележки==
Анастас Митрев е роден во с. Завој, Охридско во 1884 година. Се школувал во Охрид, Пловдив и Прага. Учителствувал во Кичево и Лерин. Бил учесник во Младотурската револуција и делегат на основачкиот конгрес на НФП од Охрид. Во 1911-1912 година во Солун го редактирал весникот "Учителски глас", орган на организацијата на македонските учители. По балканските војни заминал во емиграција, каде што, имал забележително учество во активностите на Временото претставителство на ВМРО (Об).Соработувал во весникот "Освобождение" и во други прогресивни весници во Бугарија. Заземал истакнато место во движењето и во борбите на македонската прогресивна емиграција во Бугарија каде соработувал со Јане Сандански, Димо Хаџи Димов, Ѓорче Петров, Павел Шатев, Михаил Герџиков, Александар Динев итн., како и со Крсто Раковски, Димитар Влахов и др. либерални социјалисти. Посебно одбележување заслужува категоричниот однос на А. Митрев кон историската условеност и историските корени на појавата на македонската нација. Уште во летото 1919 година, пред многубројната македонска емиграција во Де-де-Агач, тој на јавен собир истакнал дека борбата на ВМРО против врховизмот во минатото била националноослободителна борба на македонскиот народ против официјалната политика на бугарската држава. И во текот на Втората светска војна, си останал доследен Македонец, но и антифашист. Во 1947 година, по 34-годишна емиграција се вратил во Македонија. Работел во Институтот за национална историја. Публикувал неколку историографски трудови, меѓу кои е и првата биографија на Христо Узунов и други трудови. Починал во Скопје во 1952 година. (Види: Др. Манол Пандевски, Предговор кон Мемоари огледи статии на Анастас Митрев, Скопје 1974, 9-16)
<references />
 
{{Портал Македония}}
http://www.macedonium.org/Macedonium.aspx?jazik=2&kid=1&pid=3&ppid=42&tid=166
{{СОРТКАТ:Митрев, Анастас}}
 
[[Категория:Български просветни дейци от Македония]]
[[Категория:Членове на Съюза на българските конституционни клубове]]
[[Категория:Членове на Народната федеративна партия (българска секция)]]
[[Категория:Хора от Община Охрид]]
[[Категория:Македонци по националност]]
[[Категория:Историци от Република Македония]]
Взето от „https://bg.wikipedia.org/wiki/Анастас_Митрев“.